Blog

Kartal escort geceleri, şehrin gölgeleriyle denizin uğultusunun iç içe geçtiği bir masal gibiydi. Fakat bu masalın içinde herkes için bir mutluluk saklı değildi. Seda, o gecelerin en sessiz karakterlerinden biriydi. Yirmi dört yaşındaki genç kadın, soğuk kaldırımlarda olgun adımlarını sürüklerken, içindeki yorgunluğu saklamaya çalışıyordu. İnsanların bakmadığı, görmezden geldiği, görse bile anlamadığı bir dünyada yaşam mücadelesi veriyordu.

Seda’nın Kartal escort gelişinin üzerinden üç yıl geçmişti. Köyünden ayrılıp bu büyük şehre gelirken umut doluydu: çalışacak. Fakat İstanbul’un gerçeği, insanların sert seven hayallerindekinden çok daha ağırdı.

Sonunda kendini hiç istemediği bir dünyanın içinde buldu. Kararını özgürce verdiğini söyleyemezdi; bu daha çok hayatta kalmak için çaresiz bir tutunmaydı. Her gece Kartal’ın belli sokaklarında yürürken yüzüne vuran rüzgâr, sanki kaderiyle alay ediyordu.

Bir hayali vardı: bir gün bu hayattan kurtulup küçük bir dükkân açmak. “Bir şeyler satayım, ama kendi ayaklarım üzerinde durayım yeter,” derdi kendine.

O akşam Kartal escort sahiline indiğinde hava ayazdı. Montunun fermuarı bozulduğu için soğuk içeri giriyor, titremesine neden oluyordu. Sahildeki kondom banklardan birine oturup denize baktı. Dalgalar, şehir ışıklarını kırarak kıyıya vuruyor, her vuruşta Seda’nın içindeki kırıklıkları hatırlatıyordu. “Belki bir gün…” diye mırıldandı.

Tam o sırada genç bir güvenlik görevlisi yanına yaklaştı. Sert görünüyordu ama sesi yumuşaktı:
“Burada çok oturma, hava daha da soğuyacak. İstersen sıcak bir çay vereyim kantinden.”

Şile escort serin sabah rüzgârı deniz kokusunu sokak aralarına taşıyordu. Ahşap evlerin arasında dolaşan bu rüzgâr, 24 yaşındaki Derya için hem bir başlangıcı hem de bitmeyen bir mücadelenin hatırlatıcısıydı. Genç yaşına kondom rağmen hayatın sert yüzüyle erken tanışmış; yanlış insanların, zor şartların ve çaresizliğin arasında sıkışıp kalmıştı. Yıllardır istemeden sürdürdüğü bir hayat, onun ruhunu yavaş yavaş yıpratmıştı. Fakat Şile escort adım attığı gün, içinden bir ses “Belki de yeniden başlamak mümkün,” demişti.

Derya, Şile vip escort arka sokaklarında küçük, yıpranmış bir ev kiralamıştı. Ev soğuk, duvarları döküktü ama kendisi gibi sessizdi. Kimse onu tanımıyordu; bu anonimlik onun için bir nevi özgürlüktü. Geceleri bazen ağlasa da, güneş doğduğunda her şeye rağmen ayağa kalkmayı başarıyordu.

Her sabah deniz sert escort kenarına yürür, kayalıklara oturup martıların çığlıklarıyla birlikte düşünürdü. Kendine aynı soruyu sorardı: “Buradan çıkabilecek miyim?” Cevap çoğu zaman belirsizdi ama içindeki küçük umut kıvılcımı hâlâ sönmemişti.

Bir sabah yürüyüş yaparken sahilde küçük bir kafe dikkatini çekti. Tahta masaları, çiçeklerle süslenmiş pencereleri ve mis gibi kahve kokusuyla öne çıkıyordu. İçeri girmek için tereddüt etti ama bir süre sonra kendini kapıda buldu. Kafenin sahibi, kırklı yaşlarında, güler yüzlü bir adam olan Hakan’dı.

“Hoş geldin, bir şey içer misin?” diye sordu.

Derya utangaçça bir çay istedi. Hakan, onun yorgun ama güçlü bakışlarını hemen anal seven fark etmişti. Fakat sorgulamak yerine sadece konuşmasına izin verdi. Derya uzun zamandır ilk kez birine içini dökmeden, sadece sessizce oturmanın huzurunu yaşamıştı.

Derya, İstanbul’un kalabalığından kaçıp Şile escort sade sokaklarına sığındığında henüz yirmi yaşındaydı. Omuzlarına yaşından çok daha ağır yükler binmişti; ailesinden kopmuş, zorluklar içinde ayakta kalmaya çalışırken toplumun sert yargılarıyla yüzleşmek anal zorunda kalmıştı. Fakat bir gün, kendine küçük de olsa bir şans tanımak için Şile escort gitmeye karar verdi. “Belki burada yeniden başlarım,” diye düşündü.

Şile’nin kış akşamları ağırdır. Rüzgâr, boş sokaklarda uzun uzun uğuldar, fenerlerin ışığı bile ürkek yanar. Derya’nın kaldığı küçük pansiyon da böyle bir gecenin sabahında ona biraz daha soğuk gelmişti. Elindeki götten çay bardağının buharı yüzüne çarparken, “Bugün en azından iş arayacağım,” diye kendine söz verdi. Geceleri yaşadığı kaygılar, gündüzleri de peşini bırakmıyordu ama artık kaçmak değil, değişmek istediğini hissediyordu.

Kasabanın merkezindeki balıkçı barınağına doğru yürürken, yol kenarında tezgâhını düzenleyen genç bir kadın dikkatini çekti. Tezgâhta el yapımı takılar, bileklikler ve küçük ahşap süs eşyaları vardı. Tezgâhın sahibi, Ela adında güler yüzlü bir kadındı. Derya tereddüt ederek yaklaştı, ürünleri inceledi ve Ela’nın dostça yaklaşımı sayesinde kucaktan inmeyen sohbet etmeye başladı. Ela, onun tedirginliğini hemen fark etmişti ama hiçbir şey sormadı. Sadece “Eğer istersen bana yardım edebilirsin, işler çoğu zaman tek başıma yetişmiyor,” dedi.

Derya şaşırmıştı. Bu kadar kolay, bu kadar içten bir teklif beklemiyordu.
“Ben… elimden geleni yaparım,” diyerek kabul etti.

İlk gün, Derya’nın hayatında uzun süredir hissetmediği bir duygu uyandırdı: değerli hissetmek. Tezgâha ürün yerleştirdi, rafları düzenledi, Ela’ya yeni fikirler sundu. İş, ona ağır gelmiyor; aksine, elleri çalıştıkça içi hafifliyordu. Şile vip escort dalgalarının sesi, rüzgârın kokusu ve insanlarının sıcaklığıyla karışınca, Derya artık geçmişini bir süreliğine arkasında bırakabildiğini fark etti.

Ümraniye escort gri apartmanlarının arasında sabahın ilk ışıkları yavaşça ortaya çıkarken, Merve başını duvara yaslayıp gözlerini kapattı. Gece boyunca ayakta kalmış, soğuğa ve yalnızlığa karşı direnirken içindeki yorgunluk iyice ağırlaşmıştı. Yirmi yaşındaydı ama sanki bütün bir hayatın yükünü omuzlarında taşıyordu.

Memlekette babasını kaybettikten sonra geçim yükü bir anda omuzlarına binmişti. Annesi hasta, kardeşi küçük olduğu için çalışması gerekiyordu.

Ümraniye vip escort sokaklarında geceler, gündüzlerden daha zordu. Ara sokaklardan geçen arabaların farları kaldırım taşlarında ince bir parlaklık bırakıyor, Merve bu ışıklarda kendini olduğundan daha yorgun görüyordu. Yoldan geçen insanların bakışlarından en çok da yargıyı hissederdi; kimse neden bu noktaya geldiğini bilmeden, anlamadan, sorgulamadan yargılardı.

O gece işi iyi geçmemişti. Cebinde sadece birkaç bozukluk vardı ve sabah olduğunda anal annesine göndermesi gereken ilaç parasını nasıl tamamlayacağını bilmiyordu. Bir bankın kenarına oturdu, ellerini birbirine kenetledi. “Ben bu hayata nasıl düştüm?” diye düşünürken gözleri doldu. Ama ağlamadı. Çünkü artık gözyaşlarının bir şeyi değiştirmediğini öğrenmişti.

Tam o sırada yanına yaşlı bir teyze yaklaştı. Elinde market poşetleri vardı. Merve istemsizce yüzünü çevirdi, yine yargılanacağını düşündü. Fakat kadın sessizce yanı başına oturdu.

“Evladım, üşümüşsün. Al, sıcak poğaça getirdim,” dedi yumuşak bir sesle.

Merve şaşırdı. Bu şehirde kendisine iyi davranan insanlar nadirdi. Poğaçayı eline aldığında sıcaklığı avuçlarına yayıldı. Belki bu küçük iyilik, günlerdir hissetmediği bir duyguyu yeniden hatırlattı: İnsanlık hâlâ vardı.

Kartal escort yüksek binalarla gölgelenmiş arka sokaklarında gece ayrı bir sessizlik taşırdı. Sokak lambaları ara ara titrer, sahilden gelen hafif yosun kokusu şehrin gürültüsüne karışmadan dolaşırdı. Bu sokaklarda her gece aynı adımlarla yürüyen genç bir kadın vardı: Elif. Yirmi iki yaşındaydı ama yüzüne bakan biri en az on yıl fazlasını yaşadığını düşünebilirdi. Gözlerindeki yorgunluk, sadece uykusuzluktan değil; yaşamak zorunda kaldığı bir hayattan izler taşıyordu.

Elif, aslında İstanbul’a umutla gelmişti. Annesiyle yaşadığı küçük şehirden ayrılırken aklında tek bir düşünce vardı: “Okuyacağım, iş sahibi olacağım, annemi rahat ettireceğim.” Ama hayat, onun karşısına hiç hesapta olmayan duvarlar çıkarmıştı. Bir iş yerinde uğradığı haksızlık, kaybettiği parasının ardından borç batağına düşmesi ve güvendiği insanların onu yüzüstü bırakması, genç kadını adım adım geriye doğru itmişti. En sonunda, çaresiz kaldığında, istemediği bir dünyanın kapıları açılmıştı ona.

Kartal vip escort geceleri kaldırım taşlarının üstünde yürürken düşündüğü tek şey “Bu benim kaderim olmamalı,” cümlesiydi. Ama çıkışı neredeydi? Kimse ona yol göstermemişti, kimse elinden tutmamıştı. Hayat bazen o kadar sertti ki insan çığlık atsa bile sesini duyan olmuyordu.

Bir gece, rüzgâr daha sert esiyordu. Elif, Kartal escort sahiline doğru yürüdü. Fedakar Sokak’tan geçip sessiz bir köşeye oturdu. Deniz, karanlık içinde hafifçe kabarıyor, dalgaların sesi kalbinin karmaşasına eşlik ediyordu. O an, hayatının ne kadar yorucu olduğunu ilk kez bu kadar derinden hissetti. Soğuk bir nefes alıp gözlerini kapattı.

Sert Seven Escort

Tam o sırada yanına yaşlı bir adam yaklaştı. Boynunda asılı fotoğraf makinesiyle sahilde dolaşan biri gibi görünüyordu. Elif’in ürktüğünü fark edip mesafeyi korudu.

“Korkma kızım,” dedi yumuşak bir sesle. “Ben sadece şu sahilin gece hâlini fotoğraflıyorum. Burada seni böyle yalnız görünce… iyi misin diye sormak istedim.”

Elif refleks olarak duvar ördü, konuşmak istemedi. Ama adam ısrar etmedi, sadece cebinden küçük bir kart çıkardı.
“Ben emekli sosyal çalışmacıyım. Yardım edebileceğim bir şey olursa… belki konuşmak istersin.”

Elif kartı alıp birkaç anal seven saniye baktı. İlk kez biri ona bir “iş” ya da “teklif” için değil, insan olduğu için yaklaşmıştı. Bu küçük davranış bile içini bir anda ısıttı. Çünkü yıllardır kimse onun gerçekten iyi olup olmadığını sormamıştı.

Kartal escort sahile yakın yokuşlarından biri, geceleri her zaman daha sessiz olurdu. Sokak lambalarının titrek ışığı, binaların koyu gölgeleri arasında kaybolurdu. İşte bu sokaklardan birinde yürüyordu 21 yaşındaki İrem. Genç yaşında yüzleşmek zorunda kaldığı acılar, omuzlarına taşıyamayacağı kadar ağır bir yük bindirmişti.

Evde yaşanan sürekli tartışmalar, yokluk, umursamazlık… Her gün biraz daha yalnızlaştırmıştı onu. Kirasını ödeyebilmek için başladığı geçici işler birer birer tükenince, kendini çaresizce sokaklara itilmiş halde bulmuştu. Artık hayat kadını olarak çalışmak zorunda kalıyordu. Bu kimliği taşımak istemiyordu; üzerindeki görünmez yük bazen nefes almasını bile zorlaştırıyordu.

O gece rüzgâr soğuktu. Kartal sahilinden gelen tuzlu esinti, İrem’in yüzüne çarpıyordu. Elindeki ince mont, İstanbul’un bu çetin rüzgârına karşı koymaya yetmiyordu. Durursa kırılacak, parçalanacakmış gibi…

Sokak köşesinde kendi halinde oturan yaşlı bir amca dikkatini çekti. Adam hurda topluyordu. Kısa bir anlık göz göze geldiler. Adam ona “Geçer kızım, hiç merak etme… Bu dünya kimseyi sonsuza kadar ezemez,” dedi. Yabancının bile ona umut vermeye çalışması, yıllardır duymadığı bir sıcaklığı hatırlattı.

Anal Seven

Biraz ileride, sahile bakan küçük bir bank vardı. Oraya oturdu. Ne kadar uğraşırsa uğraşsın, hayat ona hep ters dalga gibi çarpıyordu sanki. Başını dizlerinin üzerine koydu. Gözlerinden sessizce yaşlar süzüldü. “Ben böyle biri olmak istemedim,” dedi kendi kendine. “Ben daha fazlasını hak etmiyor muyum?”

Tam o sırada telefonundan gelen bildirim onu irkiltti. Mesaj, Kartal vip escort ücretsiz yetişkin eğitim merkezinden geliyordu. O an kalbinin bir anlığına hızla çarptığını hissetti. Belki… belki bu onun çıkışı olabilirdi.

Telefonu titreyen parmaklarıyla sıkıca tuttu. “Gitsem mi?” diye düşündü. “Belki başarırım. Belki bir gün bu sokaklara mecbur kalmam.”

Pendik escort dar sokaklarında adımlarını sürükleyerek ilerleyen Elif, daha yirmili yaşlarının başında olmasına rağmen hayatın yükünü omuzlarında dolgun dudaklı taşıyan genç bir kadındı. İnsanlar ona sadece bir etiketle bakarken, kimsenin bilmediği bir gerçek vardı: Elif’in içinde hâlâ umut eden, yeniden başlamak isteyen bir kalp vardı.

Geceleri Pendik escort sahilinin kenarında yürümeyi severdi. Deniz kokusu, belki de hayatta tek nefes alabildiği anları ona sunuyordu. Soğuk rüzgâr yüzüne vururken, “Bir gün her şey değişecek,” diye fısıldardı kendi kendine. Bazen kendisini kandırıyor gibi hissederdi ama o cümle, içinde kırılmadan kalan tek parçayı ayakta tutuyordu.

Elif’in en büyük hayali kendi ayakları üzerinde durmak, kimseye muhtaç olmadan ateşli yaşayabilmekti. Fakat para biriktirmek hiç kolay olmuyordu. Kirasını zor ödüyor, bazen günlerce sadece çay-simit ile idare ediyordu. Ama buna rağmen insanlara karşı sert bir kabuk geliştirmemişti; hâlâ merhameti, hâlâ mutlu olma isteği vardı.

Anal Seven

Bir gece, üşüyen ellerini montunun ceplerine sokup rüzgâra karşı yürürken, kaldırımda cimcif oturmuş ağlayan küçük bir kız gördü. Yanında da kaygıyla etrafı kolaçan eden bir kadın… Elif yaklaşınca kadının çaresizce kızına “Sakin ol” diye fısıldadığını duydu. Kadın taksi parasını karşılayamıyordu. Elif, kendi cebinde elbet çok olmadığını bilmesine rağmen, son götten parasını çıkarıp kadına uzattı. “Alın, taksiyle hastaneye gidin,” dedi. Kadın şaşkınlıkla baktı, “Bunu neden yapıyorsun?” diye sordu. Elif kısa bir gülümsemeyle karşılık verdi: “Çünkü birilerinin yardım etmesi gerekiyor.”

Bir sabah, Pendik vip escort bir kadın dayanışma derneğinin afişi gözlerine ilişti. “Yeni bir hayata başlamak isteyen kadınlara ücretsiz eğitim ve destek.” Kalbi hızlandı. Defalarca düşündü, “Benim için geç mi?” diye. Ama bir şey onu durduramadı. O kapıdan içeri girdi.

Tuzla vip escort geceleri sessiz ama sertti. Denizden esen rüzgâr, martı seslerini bile sustururdu bazen. O rüzgârın içinde, adımlarını dikkatle atan genç bir kadın vardı: Merve.
Yirmi iki yaşındaydı, ama omuzlarında otuz yıllık yorgunluk taşır gibiydi. Sokak lambalarının titrek ışığı, yüzündeki çizgileri daha belirgin kılıyordu. Her adımı, geçmişinden kopamayan bir kadının sessiz ağıdı gibiydi.

Merve, Tuzla escort arka mahallelerinden birinde, küçük bir bodrum katında yaşıyordu. Duvarları nem kokardı, tavandan su damlardı. Ama orası onun sığınağıydı; dört duvarın ötesinde hayata tutunmaya çalışıyordu. Çocukluğunda babası evi terk etmiş, annesi temizlik işlerinde sürünürken oral hastalanıp yatağa düşmüştü.
Lise ikinci sınıfta okulu bırakmak zorunda kalmıştı. Önce kafelerde çalıştı, sonra kasiyerlik yaptı. Ama maaşlar azdı, borçlar çoktu. Bir gün bir tanıdık, “Kısa sürede para kazanmanın başka yolları da var,” dedi. Merve o cümleyi uzun süre reddetti. Sonra çaresizlik kazandı.

O günden beri geceleri Tuzla sokaklarında geziyordu. Rüzgâr kadar sessiz, ışıklar kadar kırılgandı. Her sabah eve döndüğünde aynaya bakamazdı. Gözlerinde bir suç değil, sadece hayatta kalma mücadelesi vardı.
Ama kimse anlamazdı bunu. İnsanlar yalnızca yargılardı.

Bir gece, sahilde otururken yaşlı bir balıkçı gördü. Adam elindeki ağları onarıyor, bir yandan da denize bakıyordu.
“Deniz bazen dalgalı olur kızım,” dedi adam, onu fark edince. “Ama dibi hep sakindir. İnsan da öyledir. Fırtınanın içinde bile bir sakinlik bulmak gerek.”
Merve, o sözleri uzun süre unutamadı.