Kartal escort dar sokaklarında gece ağır ilerliyordu. Denizden gelen rüzgâr, tuz kokusunu binaların arasına taşıyor, sokak lambaları titrek ışıklarıyla kondom kaldırım taşlarına vuruyordu. Yağmur ince ince yağıyor, her damla Elif’in yüzüne ayrı bir soğukluk bırakıyordu.
O, gecenin içinden geçen, ama sabahı hiç bulamayan bir genç kadındı.
Yirmi iki yaşındaki Elif, Kartal escort arka mahallelerinde doğup büyümüştü. Babasını hiç tanımamış, annesiyle küçük bir bodrum katında büyümüştü.
Bir süre kafede garsonluk yaptı, sonra markette kasaya geçti. Ama aldığı maaş ne kira, ne ilaç, ne de ekmek parası için yeterli oluyordu. Hayat, gençliğini elinden alıyor gibiydi.
Bir akşam işten çıkıp milf evin yolunu tutarken, eski bir tanıdığıyla karşılaştı. Kadının yüzünde sahte bir gülümseme, sözlerinde çaresizliğin izi vardı.
“Bazen yaşamak için bazı şeylerden vazgeçersin Elif,” demişti.
Elif o sözü aklından çıkaramadı. Bir gece, çaresizlikle o karanlık yola girdi.
Geceler uzundu. Kartal escort sahilinde yürürken bazen kendi ayak seslerinden korkuyordu.
“Bu ben değilim,” diyordu kendi kendine, her sabah gün doğarken.
Bir sabah, sabaha karşı anal sahilde oturuyordu. Deniz grileşmiş, martılar sessizdi. Yanına yaşlı bir adam oturdu. Elif’e baktı ve “Deniz bazen bulanık görünür kızım,” dedi. “Ama içinde hâlâ yaşam vardır.”
O söz, Elif’in içinde unutulmuş bir umudu yeniden uyandırdı.
Bir yanıt yazın