Tuzla vip escort geceleri sessiz ama sertti. Denizden esen rüzgâr, martı seslerini bile sustururdu bazen. O rüzgârın içinde, adımlarını dikkatle atan genç bir kadın vardı: Merve.
Yirmi iki yaşındaydı, ama omuzlarında otuz yıllık yorgunluk taşır gibiydi. Sokak lambalarının titrek ışığı, yüzündeki çizgileri daha belirgin kılıyordu. Her adımı, geçmişinden kopamayan bir kadının sessiz ağıdı gibiydi.
Merve, Tuzla escort arka mahallelerinden birinde, küçük bir bodrum katında yaşıyordu. Duvarları nem kokardı, tavandan su damlardı. Ama orası onun sığınağıydı; dört duvarın ötesinde hayata tutunmaya çalışıyordu. Çocukluğunda babası evi terk etmiş, annesi temizlik işlerinde sürünürken oral hastalanıp yatağa düşmüştü.
Lise ikinci sınıfta okulu bırakmak zorunda kalmıştı. Önce kafelerde çalıştı, sonra kasiyerlik yaptı. Ama maaşlar azdı, borçlar çoktu. Bir gün bir tanıdık, “Kısa sürede para kazanmanın başka yolları da var,” dedi. Merve o cümleyi uzun süre reddetti. Sonra çaresizlik kazandı.
O günden beri geceleri Tuzla sokaklarında geziyordu. Rüzgâr kadar sessiz, ışıklar kadar kırılgandı. Her sabah eve döndüğünde aynaya bakamazdı. Gözlerinde bir suç değil, sadece hayatta kalma mücadelesi vardı.
Ama kimse anlamazdı bunu. İnsanlar yalnızca yargılardı.
Bir gece, sahilde otururken yaşlı bir balıkçı gördü. Adam elindeki ağları onarıyor, bir yandan da denize bakıyordu.
“Deniz bazen dalgalı olur kızım,” dedi adam, onu fark edince. “Ama dibi hep sakindir. İnsan da öyledir. Fırtınanın içinde bile bir sakinlik bulmak gerek.”
Merve, o sözleri uzun süre unutamadı.
Bir yanıt yazın