Kartal escort geceleri, şehrin gölgeleriyle denizin uğultusunun iç içe geçtiği bir masal gibiydi. Fakat bu masalın içinde herkes için bir mutluluk saklı değildi. Seda, o gecelerin en sessiz karakterlerinden biriydi. Yirmi dört yaşındaki genç kadın, soğuk kaldırımlarda olgun adımlarını sürüklerken, içindeki yorgunluğu saklamaya çalışıyordu. İnsanların bakmadığı, görmezden geldiği, görse bile anlamadığı bir dünyada yaşam mücadelesi veriyordu.
Seda’nın Kartal escort gelişinin üzerinden üç yıl geçmişti. Köyünden ayrılıp bu büyük şehre gelirken umut doluydu: çalışacak. Fakat İstanbul’un gerçeği, insanların sert seven hayallerindekinden çok daha ağırdı.
Sonunda kendini hiç istemediği bir dünyanın içinde buldu. Kararını özgürce verdiğini söyleyemezdi; bu daha çok hayatta kalmak için çaresiz bir tutunmaydı. Her gece Kartal’ın belli sokaklarında yürürken yüzüne vuran rüzgâr, sanki kaderiyle alay ediyordu.
Bir hayali vardı: bir gün bu hayattan kurtulup küçük bir dükkân açmak. “Bir şeyler satayım, ama kendi ayaklarım üzerinde durayım yeter,” derdi kendine.
O akşam Kartal escort sahiline indiğinde hava ayazdı. Montunun fermuarı bozulduğu için soğuk içeri giriyor, titremesine neden oluyordu. Sahildeki kondom banklardan birine oturup denize baktı. Dalgalar, şehir ışıklarını kırarak kıyıya vuruyor, her vuruşta Seda’nın içindeki kırıklıkları hatırlatıyordu. “Belki bir gün…” diye mırıldandı.
Tam o sırada genç bir güvenlik görevlisi yanına yaklaştı. Sert görünüyordu ama sesi yumuşaktı:
“Burada çok oturma, hava daha da soğuyacak. İstersen sıcak bir çay vereyim kantinden.”
Bir yanıt yazın